"Νοικοκυρέψτε" την πολιτική για να γίνουν επενδύσεις
Του Γιώργου Κράλογλου
Μια 15ετία (από τη χρεοκοπία του κράτους) μιλάμε για επενδύσεις που έρχονται. Τι δείχνουμε στην πράξη; Ότι δεν είμαστε έτοιμοι να τις δεχτούμε…
Μας το έχουν πει με χίλιους δυο τρόπους οι επενδυτές. Ντόπιοι, ξένοι, πολυεθνικές και όσοι έχουν συμπράξει σε επενδυτικά σχήματα με την επιχειρηματική κοινότητα της χώρας και τώρα κοιτούν νέες δράσεις, νέες επεκτάσεις και ορίζοντες με έντονη εξωστρέφεια.
Κάντε μεταρρυθμίσεις στην οικονομία (μας λένε με κάθε τρόπο). Δείξτε την πρόθεσή σας ανοίξετε την οικονομία (προσθέτουν). Εφαρμόστε φιλοεπενδυτικές πολιτικές (καταλήγουν).
Τι απαντάμε; Ότι είναι στις προθέσεις μας... Αλλά τι δείχνουμε για να τους πείσουμε; Τα κάποια νομοσχέδια που εκφράζουν προθέσεις... Προθέσεις που θα απαιτήσουν άλλη μια κυβερνητική θητεία να εφαρμοστούν και πολιτική συναίνεση κομμάτων που ούτε υπάρχει, ούτε θα υπάρξει...
Δεν είναι έτσι, και εμείς τα γράφουμε όπως θέλουμε;
Ας ξεκινήσουμε από έναν τομέα, τη δικαιοσύνη, που για τη δική μας οικονομία έχει εντελώς ξεχωριστό ρόλο αφού η μισή από την επενδυτική και αναπτυξιακή πολιτική είναι "στα χέρια” του ΣτΕ.
Οι υποθέσεις που έχει να εκδικάσει το ΣτΕ κρατάνε μέγα μέρος των προοπτικών σε επενδύσεις λόγω προσφυγών που αφορούν από ένα εργαστήριο ζαχαροπλαστικής μέχρι ξενοδοχεία σε όλη την Ελλάδα. Και βιομηχανίες ή βιοτεχνίες σε όλη τη χώρα με προσφυγές που για να εκδικασθούν (με τους ρυθμούς της σημερινής λειτουργίας της δικαιοσύνης) θα χρειαστούν μια 10ετία και βλέπουμε...
Ποιος θα χαρακτηρισθεί υπερβολικός αν υποστηρίξει ότι το ΣτΕ και άλλοι δικαστικοί μηχανισμοί κρατάνε στα συρτάρια και στα ηλεκτρονικά αρχεία περισσότερα από τα μισά επενδυτικά σχέδια (όπως συμβαίνει 10ετίες) χωρίς την παραμικρή δυνατότητα για διοικητικές παρεμβάσεις στο πολύπλευρο αυτό πρόβλημα;
Και όμως, η μεγάλη αυτή μεταρρύθμιση, της λειτουργίας της δικαιοσύνης, παραμένει ως εκκρεμότητα, στην ευρύτερη πολιτική για προσέλκυση επενδύσεων, τουλάχιστον για μια 30ετία (!).
Οι δε επενδυτές (ειδικά οι πολυεθνικές) χαρακτηρίζουν την αδυναμία να λυθεί από τις κυβερνήσεις ως ένα από τα κορυφαία αντικίνητρα για επενδύσεις στην Ελλάδα.
Πάμε παρακάτω για να αντιληφθούμε γενικότερα τι συμβαίνει.
Τι επενδύσεις θέλουμε στη μεταποίηση και τι μεγέθους; Υπάρχει σχέδιο και τι περιέχει; Οι ίδιοι οι επιχειρηματίες λένε ότι δεν υπάρχει. Οι εξαγγελίες της κάθε κυβέρνησης έχουν να κάνουν μόνο με τις πολιτικές επιλογές των κομμάτων τους, κατά περίπτωση.
Για παράδειγμα, σήμερα, έχουμε την εμφανέστατη σύγχυση (που έχει προκαλέσει μάλιστα την οργή των βιοτεχνών και γενικά των μικρομεσαίων) αν ό,τι επιδιώκουμε είναι ή όχι οι αυτόνομες επενδύσεις της βιοτεχνίας με σκοπό τη μεγέθυνση της δυναμικότητάς και του όγκου παραγωγής (άρα ευνοούμε μόνο αυτές τις επενδύσεις) ή στοχεύουμε μόνο στις συγχωνεύσεις και επενδυτικές συμπράξεις με στόχο την αυτόματη αναβάθμιση της δυναμικότητας σε ομίλους τους οποίους θα ευνοήσει η τυχόν αναπτυξιακή πολιτική που δεν υπάρχει μεν αλλά υπονοείται...
Κανείς δεν έχει καταλάβει τι θέλουμε. Όπως και κανείς από τους επενδυτές (ξένους αλλά και ντόπιους) δεν έχει καταλάβει ποιο θα είναι το οριστικό σχέδιο για κίνητρα προσέλκυσης των επενδύσεων, ποιων επενδύσεων, τι μεγέθους. Και (κυρίως) πόσα χρόνια (μετά τη λήξη της θητείας της σημερινή κυβέρνησης) θα ισχύει χωρίς μεταβολή. Επίσης, πώς και με τι δεδομένα (από την επενδυτική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης αλλά και κυβερνήσεων που θα ακολουθήσουν) μπορούν οι επενδυτές να θεωρούν ότι ο ενεργειακός τομέας αλλά και ο τραπεζικός θα είναι όσο πρέπει "συνεργάσιμοι” και για ποιες επενδύσεις θα ισχύσει κάτι τέτοιο.
Διαβάστε ακόμα:
Τα γηροκομεία δεν φέρνουν ανάπτυξη...
Δικό σας σπίτι ή κέρδος από ακίνητα στο Ελλαδιστάν. Τρελαθήκατε;
2024-04-22T21:10:11Z dg43tfdfdgfd